بررسی بیماریزایی و خسارت نماتد ریشه گرهی(Meloidogyne javanica) روی چند نوع ترکیب پایه و پیوندک بادام

نماتدهای ریشه‌گرهی (Meloidogyne spp.) از مهمترین نماتد­های انگل گیاهی و یکی از عوامل مهم در کاهش عملکرد بادام هستند. استفاده از پایه­های مقاوم یکی از کارآمدترین روش­های مدیریتی در جهت کنترل بیمارگرهای خاکزاد به ویژه در مورد درختان میوه‌ قابل تکثیر به روش پیوند، می­باشد. با این حال نوع واکنش بین پایه و پیوندک می‌تواند بیماریزایی و خسارت عوامل بیماری‌زا را تحت تأثیر قرار دهد. به منظور مقایسه عکس‌العمل ترکیب‌های مختلف پایه و پیوندک به نماتد ریشه­گرهی M. javanica، آزمایشی بصورت فاکتوریل با چهار نوع پایه (GF677، GN15، هیبرید محلی هلو × بادام شورابی1 و هیبرید محلی هلو × بادام شورابی2) و ارقام سفید و مامایی در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی در 4 تکرار در شرایط گلخانه انجام شد. مایه‌زنی با نماتد پس از گیرایی پیوند صورت گرفت. ارزیابی نتایج سه ماه پس از مایه‌زنی گیاهان پیوندی و با استفاده از شاخص­های رشدی گیاهان و شاخص­های رشد و نموی نماتد صورت گرفت. تجزیه واریانس و مقایسه میانگین نتایج نشان داد که به‌ جز GN15، سایر پایه‌های مورد بررسی به نماتد حساس بودند. در بین پایه­های حساس به حمله نماتد (GF677، هیبرید محلی هلو × بادام شورابی1 و 2)، رشد پیوندک روی پایه هیبرید محلی هلو × بادام شورابی­2 نسبت به دو پایه دیگر بیشتر بود به نحوی که بعضی از شاخص­های رشدی مشابه پایه غیرحساس GN15بود. اثر متقابل بین پیوندک پر­رشد مامایی و پایه­های هیبرید محلی هلو × بادام شورابی­1و 2 باعث تحمل خسارت ناشی از حمله نماتد شد. در مجموع تحمل  GN15و هیبریدهای بادام × هلو به نماتد ریشه‌گرهی، بیشتر از سایر پایه‌های مورد بررسی بود. نوع رقم پیوند شده روی پایه‌های مختلف نیز، بر میزان حساسیت یا تحمل آنها به نماتد ریشه‌گرهی تأثیر داشت.